-
1 гордиться
1) ( испытывать гордость) être fier [fjɛr] deгорди́ться успе́хами — être fier de ses progrés
горди́ться сы́ном — être fier de son fils
ему́ не́чем горди́ться — il n'a pas de quoi être fier
* * *v1) gener. être glorieux de (qch), s'enorgueillir (de qch), s'honorer (de qch) (чем-л.), se faire gloire de (qn), se faire honneur de(...) (чем-л.), se glorifier, se rengorger de (qch), être fier, targuer (se; de qch) (чем-л.)2) phras. aller le nez levé -
2 заслужить уважение
vgener. s'honorer (de qch) (чем-л.) -
3 снискать уважение
vgener. attirer l'affection, attirer l'estime, (чьё-л.) gagner l'amitié, (чьё-л.) gagner l'estime de (qn), regagner l'estime, (чьё-л.) s'acquérir l'estime de(...), s'honorer (de qch) -
4 удостоить
1) ( наградить) honorer vtудосто́ить зва́ния, учёной сте́пени — conférer à qn le titre de, le grade de
удосто́ить кого́-либо награ́ды — accorder une récompense à qn
2) ( соизволить) juger vt digne de qch; daigner vi (+ infin)он не удосто́ил меня́ отве́том — il ne m'a pas jugé digne d'une réponse, il n'a pas daigné me répondre
удосто́ить похвалы́ — juger digne d'éloges ( или de louanges)
* * *v1) gener. daigner2) liter. faire l'honneur (честью кого-то)
Перевод: с русского на все языки
со всех языков на русский- Со всех языков на:
- Русский
- С русского на:
- Французский